تأثیر پوشش گیاهی غیرمستغرق سیلاب‌دشت بر تغییرات بستر رودخانه‌های مئاندری ملایم با مقطع مرکب

یکی از مسائل مهم و درخور توجه در مهندسی رودخانه، آب‌شستگی و تغییرات توپوگرافی بستر رودخانه‏ها در محل قوس است. در بسیاری از رودخانه‏ها هنگام وقوع سیل، جریان از مقطع اصلی خارج می‌شود و دشت‏های سیلابی را فرا می‏گیرد. ورود جریان در دشت‏های سیلابی سازوکار هیدرولیکی پیچیده‏ای را ایجاد می‏کند. استفاده از پوشش‏ گیاهی از جمله روش‏های غیرسازه‏ای برای حفاظت از رودخانه‏هاست. در این تحقیق تأثیر پوشش گیاهی سیلاب‌دشت بر توپوگرافی بستر پیچان‌رود ملایم با مقطع مرکب بررسی آزمایشگاهی شد. آزمایش‏ها در دو حالت با و بدون پوشش گیاهی در سیلاب‌دشت با عمق نسبی 35/0 با دو تراکم یک و دو ردیف پوشش گیاهی انجام شد. نتایج آزمایش‏ها بیان می‌کند که در حضور پوشش گیاهی تغییرات عرضی بستر نسبت به حالت بدون پوشش گیاهی کمتر شده و شیب عرضی بستر یکنواخت‏تر است. همچنین، حضور پوشش گیاهی سبب شده است که موقعیت وقوع بیشترین عمق آب‌شستگی در همۀ طول پیچان‌رود به سمت قوس خارجی تغییر یابد. به‌طور کلی، تغییرات تراز بستر در حضور دو ردیف پوشش گیاهی پراکندگی کمتری نسبت به حالت یک ردیف پوشش گیاهی و بدون پوشش گیاهی داشته است. در برخی موارد در حضور پوشش گیاهی، 88 درصد آب‌شستگی نسبت به حالت بدون پوشش گیاهی کاهش داشته است.